Czym jest zarządzanie dostępem?

Zarządzanie dostępem to ramy zasad i procedur, które ograniczają dostęp użytkowników i systemów do określonych zasobów sieciowych. Zarządzanie dostępem jest jednym z dwóch głównych elementów systemu zarządzania tożsamościami i dostępem (IAM).

Zarządzanie tożsamością a zarządzanie dostępem

Zarządzanie tożsamością i zarządzanie dostępem są ze sobą ściśle powiązane. Łącznie stanowią bezpieczne i kompleksowe rozwiązanie umożliwiające przyznawanie odpowiednim osobom i systemom dostępu do niezbędnych zasobów w oparciu o tożsamość.

Zarządzanie tożsamością obejmuje zarządzanie cyfrowymi tożsamościami oraz atrybutami użytkowników w organizacji. Jego celem jest tworzenie i przechowywanie tożsamości użytkowników oraz zapewnienie odpowiedniego powiązania właściwych praw dostępu z poszczególnymi użytkownikami. W większości przypadków użytkownicy są grupowani na podstawie ról lub działów zespołu, a następnie każdej z grup przypisywane są określone uprawnienia.

Zarządzanie dostępem obejmuje określanie i kontrolowanie dostępu użytkowników lub systemów do zasobów sieciowych w oparciu o ich prawa dostępu. Zarządzanie dostępem wykorzystuje procesy uwierzytelniania oraz autoryzacji na potrzeby regularnego monitorowania tożsamości użytkowników oraz kierowania ich do przyznanych zasobów sieciowych.

Na czym polega zarządzanie dostępem

Dwa kluczowe składniki zarządzania dostępem to autoryzacja i uwierzytelnianie. Przyjrzyjmy się każdemu z nich.

Uwierzytelnianie

Uwierzytelnianie to proces weryfikacji tożsamości użytkownika. Użytkownicy mogą potwierdzić swoją tożsamość za pomocą takich metod jak uwierzytelnianie oparte na hasłach, uwierzytelnianie oparte na tokenach oraz uwierzytelnianie biometryczne. Większość organizacji dodaje kolejną warstwę zabezpieczeń poprzez wdrożenie uwierzytelniania wieloskładnikowego (MFA), które wymaga zastosowania co najmniej dwóch czynników uwierzytelniania.

Autoryzacja

Po zakończeniu procesu uwierzytelniania następuje etap autoryzacji. Autoryzacja to proces przyznawania lub odmawiania praw dostępu na podstawie wstępnie zdefiniowanych reguł organizacji. Reguły te są zazwyczaj oparte na roli, dziale i atrybutach użytkownika lub na innych czynnikach. Kontrola dostępu jest podstawowym narzędziem wdrażania zasad autoryzacji w wielu organizacjach. W zależności od poziomu uprawnień użytkownika zarządzanie dostępem określa, czy użytkownik może uzyskać dostęp do zasobów sieciowych i jakie działania może wykonać./p>

Przykłady zarządzania dostępem

Oto dwa przykłady zarządzania dostępem:

Przykład 1: Jenny jest nowo zatrudnioną specjalistką ds. marketingu i musi uzyskać dostęp do bazy danych zarządzania relacjami z klientami (CRM) organizacji. Podczas procesu logowania system IAM weryfikuje jej dane uwierzytelniające, aby sprawdzić, czy jest ona autoryzowanym użytkownikiem z uprawnieniami dostępu. Po sprawdzeniu tych informacji Jenny będzie mogła zalogować się do bazy danych CRM, aby kontynuować pracę.

Przykład 2: Mark chce uzyskać dostęp do wyciągu konta bankowego w Internecie. Loguje się na swoje konto bankowe, wpisując nazwę użytkownika i hasło. Po uwierzytelnieniu danych logowania musi jeszcze potwierdzić tożsamość poprzez podanie nazwiska panieńskiego matki, które przekazał do systemu przy rejestracji konta bankowego. Jeśli udzieli poprawnej odpowiedzi, uzyska autoryzację dostępu do swoich danych finansowych. Jeśli odpowie nieprawidłowo, system IAM odmówi dostępu.

Zagrożenia związane z niewłaściwym zarządzaniem dostępem

Właściwe zarządzanie dostępem wymaga stosowania odpowiednich praktyk. Przykłady złych praktyk obejmują brak monitorowania, brak kontroli dostępu, słabe mechanizmy uwierzytelniania oraz przyznawanie użytkownikom uprawnień na większym poziomie, niż to konieczne. Niewłaściwe zarządzanie dostępem może prowadzić do narażenia organizacji na szereg zagrożeń, które obejmują m.in. zagrożenia wewnętrzne oraz zwiększoną powierzchnię ataku.

Zagrożenia wewnętrzne

Zagrożenia wewnętrzne to zagrożenia cybernetyczne powstające wewnątrz organizacji na skutek działania osoby mającej wewnętrzny dostęp do systemu organizacji. W przypadku niewłaściwie zorganizowanego systemu zarządzania dostępem atakujący wewnątrz organizacji może ukraść dane oraz informacje poufne. Niewłaściwe monitorowanie praw dostępu może prowadzić do braku wykrycia zagrożeń wewnętrznych.

Zwiększona powierzchnia ataku

Powierzchnia ataku odnosi się do wszystkich obszarów sieci, które cyberprzestępcy mogą wykorzystać na potrzeby uzyskania dostępu do systemu organizacji. Niewłaściwe zarządzanie dostępem umożliwia atakującym wykorzystanie takich luk w zabezpieczeniach. Możliwości te są spowodowane szeregiem czynników takich jak przyznawanie użytkownikom nadmiernych uprawnień.

Korzyści związane z zarządzaniem tożsamością i zarządzaniem dostępem

Wdrożenie w organizacji rozwiązania IAM zapewnia szereg korzyści, takich jak poprawa środków bezpieczeństwa, optymalizacja wykorzystania zasobów oraz zwiększenie wydajności pracowników.

Zwiększone bezpieczeństwo

Najważniejszą korzyścią zastosowania rozwiązania IAM jest związane z nim zwiększone bezpieczeństwo. Rozwiązania IAM pomagają zapobiegać naruszeniom danych, cyberatakom, złośliwym działaniom oraz nieautoryzowanemu dostępowi użytkowników. Wdrożenie w organizacji systemu IAM z odpowiednimi ograniczeniami chroni poufne informacje i dane przed ujawnieniem nieuprawnionym użytkownikom oraz systemom.

Efektywne wykorzystanie zasobów

Zarządzanie dostępem ułatwia efektywne wykorzystanie zasobów poprzez mechanizmy kontroli. Efektywny system zarządzania dostępem zawiera wstępnie zdefiniowane reguły oraz zautomatyzowane procesy, co zapewnia optymalizację praw dostępu oraz ograniczenie ryzyka niewłaściwego wykorzystania zasobów. Ponadto bardziej szczegółowa kontrola oraz wgląd w prawa dostępu ułatwia efektywne przydzielanie zasobów i nadawanie uprawnień w organizacji.

Zwiększona wydajność

Kolejną istotną zaletą wdrożenia systemu IAM jest zwiększenie wydajności pracowników poprzez zwiększenie wygody użytkowania. Rozwiązanie IAM umożliwia użytkownikom szybkie i płynne logowanie z wykorzystaniem prostych w użyciu metod uwierzytelniania. Na przykład uwierzytelnianie oparte na tokenach umożliwia użytkownikom potwierdzenie tożsamości z wykorzystaniem otrzymanego tokena dostępu. Zapewnia to użytkownikom dostęp do właściwej sieci do momentu wygaśnięcia tokena, co eliminuje konieczność ponownego wprowadzania danych uwierzytelniających przy każdym łączeniu z siecią.